| mY New York Times
Zondag 20
Maandag 21
Dinsdag 22
Woensdag 23
Donderdag 24
Vrijdag 25
Zaterdag 26
Zondag 27
Maandag 28
Bakboord
|
|
Breakfast at ......
nope. At Speed deli. Een tentje op Harald square. Starbucks komt me de strot uit. Die poppenkast, ik kan er niet meer tegen. "Next guest from the line, please step down. I'm ready to take your order." Guest? Step down? Ready? En dan al die semi-italiaanse namen voor hun produkten. "A large capucino, please" vraag je. "Capucino Venti" schreeuwt de bestel-Starbuck naar de espressomachine-Starbuck. Verder op de kaart: Caffe Latte in 3 verschillende italiaanse maten. Caramel Frapucino, Mocha Valencia (denk aan je geo jongens!) en ga zo maar door. Zowel warm als koud. Nee, beter de speed deli. "Wha ya wan?" snauwt ze je toe. "Coffee and bagel, please", mompel je. "Black coffee, white? Plain bagel, sometin' wit dad?". "Eeeeh, black. Plain bagel with cream cheese" stamel je. "Here you go! Next!"
Subway naar City Hall. Brooklyn Bridge overgelopen. De ge-eikte maar niet minder coole pix geschoten en daarna door Brooklyn gedoold. Mijn hip-hop beelden van vroeger worden hier werkelijkheid. Die huizen, buurtjes, de mensen op straat. Het is het helemaal. Het straatbeeld is gevuld met afro-americans en latino's en een enkele blanke, ik. Deze buurt heeft duidelijke Nederlandse roots; Bergen street, Schermerhorn street, Middagh street. Hoe kan het ook anders. Brooklyn is immers een verbastering van Breukelen. Na een uurtje of twee pak ik de subway naar Bowling Green om daar op de Staten Island Ferry te stappen. Het gratis forenzenpont tussen Manhattan en Staten Island. De trip is koud maar wel erg leuk. Mooi overzicht over de skyline van NYC. Staten Island is niet erg spannend. Na een wandelingetje van een uur neem ik de pont terug naar Manhattan. Met de subway naar 9th avenue waar de WestWay Diner zit. Een andere inspratiebron voor het Monk's restaurant uit Seinfeld. Ik eet een heerlijke chili on rice met een cola. ,50 + tip. Wie zegt dat New York duur is?
Om 18.00 uur naar Janske gegaan. Ze had me tijdens het Michael Franti concert uitgenodigd. Woont meer dan grappig. In 3rd st. boven de Blue Note bar, een tent waar jazz grootheden optreden. Behoorlijk groot appartement. Muziek geluisterd, schilderij opgehangen (man in huis, meteen gebruik van maken, natuurlijk) en daarna even eenSandwich gehaald bij B&B sandwichbar. "I'll have one" zegt Janske. "Comin' up honey. ONE!" roept kassa-B tegen keuken-B.
"Je komt hier zeker vaak, dat je zo kan bestellen en ze weten wat je wilt hebben." zeg ik.
"Nou nee, eerste keer. Maar ze hebben maar 1 ding."
Hoe zuiver. Een sandwich op de menukaart en verder niks. Op een goede dag doen B en B er 1100. Mag ik dat nu eens een eentonige baan vinden?
Daarna zijn we samen naar Smalls gegaan. Dat is een BYO (Bring Your Own) jazz cafe. Je betaalt ten bucks voor de muziek en de limonade. Je moet je eigen bier, wijn etc meenemen, want die limonade is niet te zuipen! Het is een klein keldertje dat helemaal vol zit, en waar elk anderhalf uur een andere band komt spelen. Geweldige tent. Janske taait om 22.00 uur af vanwege de marathon. Ik blijf tot pakweg half twee blijven zitten.
|
|
|
|
